In oktober 1942 wordt de woning aan de Emmalaan - waar David, (51 jaar) nog alleen woont, zijn moeder is een jaar eerder overleden - gevorderd door de Wehrmacht. David moet verhuizen naar de woning van Max Hartogs (neef) aan het Zandpad, waar ook diens vader vader Elis Hartogs (zwager) en zijn stiefmoeder Adriana Haagens (zus) ingetrokken zijn. Het is niet voor lang: nog geen maand (3 november 1942) later wordt David naar Westerbork getransporteerd. Daarvan gaat hij al na enkele dagen op transport naar Auschwitz. Het transport uit Westerbork dat op 10 november 1942 vertrok bestond uit 758 Joden, die zaten in 12 personenwagons. Honderdtachtig inzittenden waren mannen tussen 15 en 55 jaar. Ongeveer zoveel mensen werden tachtig kilometer voor Auschwitz in Cosel (Silezië, Polen) uit de trein gehaald. Zij waren allen tussen de 15 en 55 jaar oud. David was dus een van de oudste. De in Cosel geselecteerden werden in eerste instantie naar Durchgangslager Sankt-Annaberg gebracht. Daarvandaan werden zij op chaotische wijze verspreid over allerlei kampen in Silezië. Er waren uiteindelijk maar tien mensen die dit transport en de beproevingen overleefden. Van David is bekend dat hij naar Sankt-Annaberg gebracht is. Vervolgens loopt zijn spoor dood. Geen van de overlevenden heeft hem in getuigenissen genoemd en de archieven zijn niet bewaard of deze is nog niet ontsloten. Het enige dat bekend is, is dat David in maart 1944 overlijdt.
Verhaal