Else Michaelis wordt in 1889 in Berlijn geboren. Haar vader was paraplufabrikant. Ze verliest al jong beide ouders. Op dertigjarige leeftijd wordt ze katholiek en in 1928 treed ze in bij de zusters van de H. Joseph in Trier. Bij haar inkleding neemt ze de kloosternaam Mirjam aan. Tot 1935 werkt ze in het Gertudisgesticht in Saarlouis, daarna wordt ze boekhoudster in het St. Xaverius-stift in Berlijn. Van daaruit vertrekt ze op 10 februari 1938 naar de Nederlandse zusters van de H. Joseph in Rotterdam-Overschie. Op 9 september 1940 arriveert ze na allerlei omzwervingen bij de Fransciscanessen van Nonnenwerth te Mariënwaard in Meerssen (Maastricht).
In de vroege ochtend van 2 augustus 1942 wordt zuster Mirjam gearresteerd. Zij wordt aanvankelijk vanuit Meerssen naar de Aussenstelle te Maastricht gebracht.
Vervolgens is ze gedeporteerd naar Kamp Amersfoort te Leusden en daarna op transport gegaan naar Kamp Westerbork.
Op dezelfde dag, 2 augustus 1942, worden overal in Nederland katholieke joden weggevoerd, als represaille voor de protestbrief tegen de jodenvervolging die de Nederlandse bisschoppen aan Seys-Inquart hadden gestuurd, en eind juli 1942 verplicht hadden laten voorlezen in de katholieke kerken. Onder hen is ook de bekende filosofe Edith Stein.
In 1993 verscheen een gedenkboekje ter nagedachtenis aan Else Michaelis, uitgegeven door de kloosterorde waartoe zij behoorde.
Toevoeging van een bezoeker van de website