Siegfried Eduard (Sieg) Gompen was één van de vijf kinderen van Gustaaf Sigismund Gompen en Florence Henrica Coopman. Zijn broers Leo en Max stierven in de oorlog. Sieg Gompen was getrouwd en had drie kinderen.
Volgens de gegevens van de Joodse Raad had Sieg vijf jaar JOHS gevolgd. Vanaf 1929 was hij, naast L.S. Gompen, directeur van N.V. Chroomlederfabriek “De Amstel”. Vanaf 1912 was hij zeker betrokken bij dit familiebedrijf, maar waarschijnlijk al eerder.
Volgens het Rode Kruis was Siegfried Gompen in Westerbork gesperrt vanwege een functie bij de Joodsche Raad. Hij was ‘Voorz. NIWHS’. Waarschijnlijk was dit een Joods weeshuis. Op zijn kaart van de Joodse Raad stond als bijzonderheid vermeld: “liberaal positief”.
Toevoeging van een bezoeker van de website
Gustave Robert Gompen was medewerker van de Koninklijke Chroomlederfabriek 'De Amstel' (voorheen L.S. Gompen). De fabriek was gevestigd in Waalwijk. Tijdens de oorlog zijn zes medewerkers, waaronder enkele van de eigenaren, weggevoerd en omgebracht.
Na de oorlog is een gedenkplaat voor de zes medewerkers aangebracht aan het hoofdgebouw van de fabriek. Toen het gebouw jaren later werd afgebroken is de gedenkplaat in privé bezit gekomen.
Toevoeging van een bezoeker van de website
In de jaren 1930 was Sieg Gompen bestuurslid van de groep lederfabrikanten van de Centrale voor Huiden, Schoenen en Leder. Zie verder voor de geschiedenis van lederfabriek "De Amstel" van de familie Gompen: S. ter Braake en P. van Trigt, Leerhandelaar, looier, lederfabrikant. Het succes van Joodse ondernemers in de Nederlandse lederindustrie (1870-1940) Menasseh ben Israel Studies III (Amsterdam 2010) 62-69.