Evenals tientallen andere Zwolse Joodse mannen kregen de vertegenwoordiger Eduard Anholt, Oosterlaan 16a, de winkelier Siegfried de Groot, Sassenstraat 3, de slager Levie Israëls, Melkmarkt 43, de fietsenhandelaar Izaac de Leeuwe, Luttekestraat 40 en de vertegenwoordiger Menno Jacob van Zuiden, Nieuwstraat 69. begin juli 1942 een oproep om zich op 7 juli bij het Zwolse arbeidsbureau te melden voor een medische keuring met het oog op tewerkstelling in een werkkamp elders in Nederland. Om de kans op afkeuring te vergroten had Siegfried de Groot zijn vrienden voorgesteld om in zijn huis aan de Sassenstraat 3 de hele nacht wakker te blijven met kaarten of het kijken van films.
Op last van de deutschfreundliche Zwolse politiecommissaris Willem de Bouter werd het hele gezelschap op 6 juli ’s avonds rond negen uur gearresteerd. De bijeenkomst, verboden omdat Joden zich sinds 30 juni ’42 tussen 20.00 en 6.00 uur niet meer zonder toestemming buiten hun eigen woning mochten bevinden, was verraden door de NSB-overbuurman van Izaac de Leeuwe in de Luttekestraat.
De arrestanten werden overgedragen aan de Sicherheitspolizei in Arnhem en zijn bij wijze van afschrikwekkende strafmaatregel - uitgezonderd Eduard Anholt - via kamp Amersfoort gedeporteerd naar het concentratiekamp Mauthausen in Oostenrijk, waar zij binnen enkele maanden zijn omgebracht.
Ad van Liempt, Jan Kompagnie, Jodenjacht. De onthutsende rol van de Nederlandse politie in de Tweede Wereldoorlog, Amsterdam 2011, pag. 269-271, gebaseerd op Nationaal Archief, CABR, inv.nr. 75850.