Op 17-9-2017 werden voor Saartje en haar zoon Aron struikelstenen geplaatst in de Oosterstraat 85 in Steenwijk. Voor haar zoon Johan Slager werd een gedenksteen geplaatst in de Tuttelstraat 11. En voor Bertha en Veronika, twee zussen van haar man Abraham Slager in de Tromp Meestersstraat 8. Sarah Katznelson-Slager, kleindochter van Saartje was hierbij aanwezig met haar twee dochters, schoonzoon en vier kleinkinderen.
Sarah op 17 september 2017: Saartje, mijn oma, die ik jammer genoeg niet gekend heb en zij mij ook niet! Zij was eigenares van een bloeiende manufacturen en bedden zaak waar we nu voor staan. Ze was heel bekend. Wie kende haar niet? Ze had haar eigen goede klanten die haar trouw waren en zij hun. Ze was opgegroeid als enig kind een dochter van Nathan Zeehandelaar die vanuit Enkhuizen naar Steenwijkerwold was gekomen. Zijn vader was toen arbeider. Rond 1870 heeft de familie zich in Steenwijk gevestigd. Haar moeder, Betje Cohen die de verantwoordelijke was van het rituele bad het Mikve dicht bij de Synagoge. Saartje werd genoemd naar haar grootmoeder Saartje van der Veen, die afkomstig was vanuit de proefkolonie van de maatschappij van weldadigheid te Drenthe in de jaren van 1818. Waarschijnlijk is haar familie daarna naar Steenwijk gekomen. Op zich een heel interessant verhaal te lezen in een boek over die nederzetting "De Proefkolonie" Saartje Trouwde met Abraham Slager en ze kregen 3 zonen. De eerste zoon David Stierf toen hij 4 jaar oud was aan hersensvlies ontsteking waar ze veel verdriet van had. Mijn vader Johan werd geboren 19 /2/ 1916 drie jaar na de dood van zijn broertje en daarna kwam Aron de derde zoon geboren 8/1/1919. Iedere maandag werd er koffie gezet met thee en koek in de grote kamer achter de winkel en kwamen de boeren klanten bij Saartje terwijl de mannen naar de koeienmarkt gingen. Bij Saartje waren ze thuis ze kende iedere klant persoonlijk en ook zijn smaak. Saartje was een hele kundige zakenvrouw en iedereen had haar graag. In 1933 stierf haar man Abraham en bleef ze alleen met de jongens en de zaak over. Dit ging allemaal goed totdat de oorlog uitbrak. De winkel heeft waarschijnlijk een door de bezetter een "verwalter gekregen die de zaak heeft onteigend en overgenomen in 1943 is de zaak geliquideerd. Toen door de Haagse familie van Lies mijn moeder in contact kwam met een Nederlander die de familie met 13 man voor veel geld naar Zwitserland kon brengen, en achteraf ons allemaal in België heeft verraden. Zodoende kwam zij samen met de familie in de gevangenis in de Begijnenstraat te Antwerpen terecht. Vragen jullie Jacqueline maar na wat een miezerige gevangenis dat was en nog is. He Jacqueline wij waren daar samen een paar jaar geleden. Saartje had chiancalie bij zich en heeft zelfmoord gepleegd. Van tevoren had zij tegen iedereen gezegd van: "mij krijgen ze niet levend in handen"! Ze heeft zichzelf veel leed gespaard. Nog dezelfde dag stierf ze in een ziekenhuis in Antwerpen. Ze werd begraven op de algemene begraafplaats in Antwerpen en later herbegraven met nog zeven anderen in een graf ieder in een kistje te Putte. Hopelijk zou ik haar over kunnen brengen in Steenwijk waar haar plaats is naast haar man Abraham. Dit steentje is de getuige van wat er is gebeurd met haar en zullen we haar naam nimmer vergeten.
יהי זכרה ברוך אמן ! Zij haar herinnering gezegend.
