Toespraak Ginny Van Marle-Backers bij de onthulling van Stolpersteine voor het gezien Davidson-Kropveld, Roggenstraat 27 te Zwolle, 29 oktober 2015.
Wij woonden op het Eiland hier in Zwolle. De Davidsons waren onze overburen. Ik was zelf een jaar of zeven. Mijn moeder en mevrouw Davidson maakten geregeld een praatje bij ons voor de winkel.
David en ik speelden vaak op straat of binnen in de werkplaats. Wij konden het goed met elkaar vinden. Het spelen werd geleidelijk wat minder toen het gezin naar de Roggenstraat verhuisde.
Tot de bewuste dag........
David kwam mijn moeder ophalen. Mevr. Backers, of u direct bij mijn moeder wilt komen, want er zijn mannen bij ons in de winkel. Wij moeten gelijk onze tassen inpakken, vertelde David. Mijn moeder deed onze winkel op slot en we zijn naar de Roggenstraat gegaan.
Wat mij het meest is bijgebleven. Toen we binnen kwamen, zag ik mannen met hoge zwarte laarzen aan. Eigenlijk vond ik dat een beetje eng. De moeders waren samen aan het praten, terwijl de tassen werden ingepakt.
Wij als kinderen stonden te wachten.
De moeder van David vertelde nog dat ze met haar man herenigd zou worden, zo was haar verteld. Mijn moeder probeerde David nog duidelijk te maken dat het beter was om met ons mee te gaan, door te zeggen "ga maar met Ginny mee". Maar David wilde bij zijn moeder en broertjes blijven.
De moeders namen afscheid.
Dat was het laatste wat we gezien en gehoord hebben.
---------------------------------------------------------
Toespraak Jolanda van Dijk bij de onthulling van Stolpersteine voor het gezien Davidson-Kropveld, Roggenstraat 27 te Zwolle, 29 oktober 2015.
Liefde en fijnzinnigheid is waar
Kwetsbaarheid is waar
Lompheid en wreedheid zijn de dagelijkse werkelijkheid NOOIT de waarheid!
De werkelijkheid verdwijnt
De waarheid blijft
David, ik heb naar je gezocht om je een naam, een gezicht te kunnen geven.
Mede dankzij de mensen van stichting Stolpersteine, kunstenaar Gunter Demnig, een grote donatie van een bedrijf, mogen we met de aanwezige familieleden vandaag niet alleen voor jou een steen leggen, maar ook voor je ouders Jacob en Frouwke en je broertjes Abraham en Victor.
Hiermee willen we jullie gedenken. Dat is allemaal vanuit Liefde. We hopen dat de voorbijgangers, die in de dagelijkse werkelijkheid leven, zullen struikelen over deze waarheid. Om dit mee te nemen voor in de toekomst!
Op deze dag, 29 oktober 73 jaar geleden, werd jij met je moeder en broertjes omgebracht. Jij was toen 11 jaar. Vandaag wordt mijn zoon David 12.