Elie Mozes de Metz, de jongste en nog ongehuwde zoon van Abraham de Metz en Bertha van Leeuwen werd in de zomer van 1942 tewerkgesteld in het Rijks Werkkamp Echten, wat gelegen was aan de straatweg Ruinen-Echten in de provincie Drenthe. Het kamp bestond uit twee barakken voor elk 48 personen, een keuken en woning voor de kok/beheerder, een pompstation, een ontspanningszaal, een wasplaats, een rijwielplaats en een wc-gebouw.
In de nacht van 2 op 3 oktober 1942 (tijdens Jom Kipoer) werden de Joden uit de werkkampen kampen gehaald. Ze werden met het voorwendsel van gezinshereniging via kamp Westerbork naar vernietigingskampen vervoerd. Zo kwam ook Elie Mozes de Metz in Westerbork terecht. Hij moest daar verblijven totdat hij op 26 October 1942 op transport gesteld werd naar Auschwitz. Bij aankomst aldaar werd Elie Mozes geselecteerd voor dwangarbeid in het kamp. Niet bekend is of hij later vermoord werd in de gaskamers van Auschwitz of dat hij uiteindelijk is hij door ziekte, uitputting of ontbering om het leven gekomen. Zij officiële datum van overlijden is vastgesteld op 28 Februari 1943.
Bronnen: stadsarchief Amsterdam, archiefkaart Abraham de Metz; werkkamp Echten: https://www.joodsewerkkampen.nl/Werkkamp/4-echten.html; werkkampen algemeen:https://nl.wikipedia.org/wiki/Joodse_werkkampen; en het archief van de Joodse Raad, registratiekaart van Elie Mozes de Metz.