In het boek Op de foto in oorlogstijd. Studio Wolff, 1943 van Tamara Becker en An Huitzing (Lecturis, 2017) is een foto en verhaal opgenomen over Cecilia Norden.
Op de foto in oorlogstijd gaat over een deel van het oeuvre van Annemie Wolff (1916-1994): de teruggevonden honderd fotorolletjes uit 1943 met portretten van 440 mensen.
Over Cecilia Norden (p. 160-161):
Op 8 mei 1943 schreef Annemie in haar kasboek: ‘Norden, Noorder Amstellaan 127’. De 33-jarige Cecilia Norden had rond 28 april al pasfoto’s laten maken en kwam nu voor portretfoto’s.[i] Haar moeder Elsa kwam uit Koblenz en was in 1904 getrouwd met de Groninger Herman Norden. Cecilia en haar oudere broer Carel waren in Groningen geboren. Herman had daar een meubelfabriek en was actief in de Kamer van Koophandel, het bankwezen en de Vrijzinnig Democratische Partij. Tevens was hij lid van de Maatschappij tot nut der Israëlieten in Nederland. In 1916 waren Elsa en Herman gescheiden en Elsa en Cecilia naar Duitsland vertrokken. Herman hertrouwde en ging in Den Haag wonen, waar hij directeur van het Arbitragebureau werd. In 1941 overleed hij plotseling op 65-jarige leeftijd.
Cecilia’s broer Carel had in de tussentijd in Palestina gewoond, maar was in 1935 naar Amsterdam gekomen als vertegenwoordiger van zijn vaders meubelfabriek. Carel trouwde in juli 1942 met de Amsterdamse Selly Korper. Een week na hun huwelijk werd Carel in Auschwitz vermoord, zijn vrouw twee maanden later. Elsa en Cecilia waren in 1941 naar Amsterdam gevlucht. Cecilia werkte bij de afdeling Hulp aan vertrekkenden; ze verzorgde hulpbehoevende mensen wier familie was weggehaald. In augustus zouden Cecilia en haar moeder worden opgepakt. Op 3 september werden beiden in Auschwitz vermoord.
[i] Een neef van Cecilia heeft de oorlog in de Verenigde Staten overleefd; zijn nabestaanden weten niet hoe Cecilia Norden eruitzag en kunnen haar niet herkennen.