In 1947 konden mijn ouders het pand aan de Lairessestraat 147 huren. Zij hadden op dat moment 4 kinderen. Nog 3 kinderen zouden in het voormalige 'hotel' geboren worden, waaronder ik in 1955.
We woonden in het enorm grote pand tot juli 1966.
Alles wees nog op het voormalige gebruik als pension. Een grote eetzaal op de bel-etage, die mijn vader als praktijkruimte in gebruik nam en waar later mijn opa en oma kwamen wonen Een kleine goederenlift met een touw van de keuken op de 1e verdieping naar de eetzaal, waar wij kinderen vaak mee speelden. Het was een prachtig groot pand met een grote tuin en een stuk of 8 heel grote kamers.
Het pand was in beheer van een notariskantoor die het niet onderhield, nadat de familie Loeb niet terugkeerde. We kregen na verloop van tijd enorme lekkages en er moesten grote verbouwingen plaats vinden. Maar niemand voelde zich verantwoordelijk voor het onderhoud. Mijn vader kreeg het pand te koop aangeboden, voor een krats, maar hij "wilde niet profiteren van de moord op de voormalige eigenaren" en wij zijn in 1966 verhuist. Daarna is het pand samengetrokken met nummer 137 en in gebruik genomen als accountantskantoor. Bij die grote verbouwing is de voordeur van nummer 147 dichtgemetseld.
Ik zag op deze site dat er een overlevende is van de familie Loeb. Maar zonder naam en verdere gegevens.
Ik zou graag in contact komen. Ook met een van de vele tijdelijke bewoners van het pension Huize Lairesse.
Wendela Kloosterman - 0622455788