Simon David, de nog thuiswonende zoon van Isaac David en Elizabeth Velleman en die werkzaam was als kantoorbediende, was op 21 Juni 1897 geboren in Rotterdam en kreeg bij zijn geboorte de familienaam Velleman, van zijn moeder. Op 30 Maart 1903, zeven maanden nadat Isaac David en Elizabeth Velleman in Augustus 1902 het huwelijk zijn getreden, is in een akte vastgelegd dat Isaac David en Elizabeth Velleman “hunne vaderlijke en moederlijke betrekking erkennen tot een kind van het mannelijk geslacht, geboren op 21 Juni 1897 uit Elizabeth Velleman” en waarbij hij op 31 Juli 1903 bij Koninklijk Besluit Simon is gewettigd en Simon's familienaam gewijzigd is in “David”.
Simon woonde met zijn ouders in Rotterdam, vanaf 1935 op de Schieweg 3 in Rotterdam. Waarschijnlijk ten gevolge van het bombardement op Rotterdam van 14 Mei 1940 hebben zijn ouders besloten om te verhuizen en kwamen terecht in de Van Speijkstraat 141 in Den Haag. Simon ging ook mee, en óók zijn in 1932 getrouwde zus Hendrika met haar man Benjamin Barendse en hun twee kinderen Isaac en Elizabeth. Volgens opgave aan de Duitsers door de Gemeente Den Haag woonden zij in April 1942 allen nog daar. De bezetter bepaalde vervolgens in die zomer van 1942 dat alle Joden uit Den Haag moesten vertrekken en vanaf Augustus begonnen zij met razzia’s en deportaties van de Joodse bewoners van de stad naar Westerbork.
Simon David was kennelijk al opgeroepen om tewerkgesteld te worden in een van de Joodse werkkampen in Noord Nederland ergens in het voorjaar van 1942, maar het is niet bekend welk kamp dat geweest is. Op 31 Augustus 1942 werd hij uit zo’n werkkamp naar Westerbork gestuurd en werd meteen doorgestuurd naar het Oosten.
Dit transport, met in totaal 560 gedeporteerden, maakte een tussenstop In Kozel, een plaatsje wat ± 80 km westelijk van Auschwitz gelegen ligt. Daar werden 200 jongens en mannen tussen 15 en 50 jaar gedwongen de trein te verlaten, waaronder hoogstwaarschijnlijk ook Simon; zij werden tewerkgesteld in één van de satellietkampen van Auschwitz. Diegenen die in de trein achterbleven, werden verder naar Auschwitz vervoerd en bij aankomst in de gaskamers vermoord.
Het is niet bekend waar Simon David uiteindelijk terecht gekomen is maar in totaal heeft Simon zo’n twee jaar dwangarbeid voor de nazi’s moeten verrichten. Ook is niet bekend wanneer hij precies en onder wat voor omstandigheden hij om het leven is gekomen. Het Nederlandse Ministerie van Justitie heeft daarom na de oorlog opdracht gegeven aan de Gemeente Den Haag om voor Simon David een akte van overlijden op te maken, waarin is vastgesteld dat Simon David op 31 Maart 1944 in Midden Europa is overleden.
Bronnen o.a. het Stadsarchief Rotterdam, gezinskaart Isaac David, geboorteakte 5003 van 21 Juni 1897 voor Simon David uit Rotterdam, akte van erkenning nr. 3190 van 30 Maart 1903 voor Simon David; het archief van de Joodse Raad, registratiekaart van Simon David en de overlijdensakte C174 d.d. 19 Januari 1952 uit den Haag voor Simon David en de website Stichting Joods Erfgoed Den Haag.