Elizabeth (Beppie) Ligtenstein vestigde zich op elfjarige leeftijd op 24-12-1929 in Nijmegen, komende vanuit Rotterdam. Zij woonde samen met Dina Ligtenstein-Frank en Marianna Frank - vermoedelijk resp. haar moeder en haar tante. Op 17 november 1942 worden ze alle drie opgepakt en naar Westerbork gedeporteerd. Alle drie zijn vermoord in Auschwitz.
Vanuit de trein, vlak voor haar vertrek naar Westerbork, schrijft de dan 23-jarige Bep, Ligtenstein nog een brief aan haar verloofde, Wil Koets.
"Net was je weg, kwamen ze ons halen. Twee politieagenten. Het is vreeselijk liefste Wil. Ik zal doorlopend aan je denken, wees mij trouw, dat is de grootste steun voor mij op 't oogenblik. Het is vreeselijk. Lieve jongen, denk veel aan mij en bouw je zaak op tot ik weer bij je terug kom, want komen zal ik, als moest ik krupen. Ik schrijf je hier bij een massa menschen, zij zijn allen vannacht opgehaald. Zodra je kan, schrijf mij terug, ik zal je zoo gauw mogelijk laten weten waar ik ben...." Bep sluit haar brief af met "duizend kussen".
Bronnen: www.joodsmonument.nl ; P.K.; G. Luijters, In Memoriam, p.311; Fr. Eliëns, Nijmegen tussen bezetting en bevrijding, p.55-60; voor afscheidsbrief, zie Stichting Kitty de Wijze; column Rob Wolf in De Gelderlander, 17 nov. 2018,katern Nijmegen p.2;