Sylvain is tijdens de oorlog ondergedoken op de Auroralaan 31 in Apeldoorn, samen met vader David en stiefmoeder Bertha, bij de familie Schurink. Een gezin met 4 kinderen. In de avonden werd er met de onderduikers "koffie" gedronken. Er waren nog meer onderduikers dan de bovengenoemde 3. Op een avond was het een herrie op straat en de Nazi's marcheerden de straat in. De onderduikers stoven hals over kop weg naar hun schuilplaats. Moeder Schurink zag tot haar grote schrik dat er teveel kopjes op tafel stonden. Snel pakte ze de kan met "surrogaat" koffie en begon de kopjes vol te schenken. Als de Duitsers aanbellen, nodigt ze hen uit naar binnen met de woorden: ik hoorde jullie aankomen het is koud buiten, ik heb al koffie voor jullie ingeschonken. 1 Duitser wil nog naar boven lopen maar bedenkt zich, ook hij gaat aan tafel zitten om koffie te drinken. De Duitsers vertrekken later zonder de onderduikers gevonden te hebben.
Verhaal