Simon Looper is geboren in het gezin van slager Nathan Looper en Dina Stibbe. Hij kwam ter wereld in de Blasiusstraat en zou net als zijn jongere broer Jozef opgroeien in Amsterdam-Oost, voornamelijk in de Camperstraat.
Simon volgde zes jaar lager onderwijs op een van de buurtscholen en begon zijn werkzame leven met het vervoeren van vrachtjes op de fiets. Al snel haalde hij zijn rijbewijs. Toen hij gekeurd werd voor militaire dienst gaf hij aan dat hij graag bij de motordienst geplaatst wilde worden. Hij werd echter, evenals de meeste andere jongens, ingedeeld bij de infanterie. Nadat hij uit dienst ontslagen was, kreeg hij steeds meer werk als expediteur en in de loop der tijd werd hij eigenaar van een verhuis- en expeditiebedrijf. Zijn grote vrachtwagens stonden regelmatig geparkeerd op het Waterlooplein. Ook broer Jozef, die na de lagere school nog vervolgopleidingen deed op de ulo en de Technische School, werkte in de zaak.
In 1932 trouwde Simon met Roza Rijne, de oudste dochter in een Amsterdams bakkersgezin. Roza was op dat moment in verwachting van haar eerste kind. Het echtpaar kreeg twee zoons: Nathan en Isaac. Eind november 1936 brachten zij (schoon)vader Nathan naar zijn laatste rustplaats op de Joodse begraafplaats in Diemen.
Ten tijde van de antisemitische vechtpartijen begin 1941 op en in de omgeving van het Waterlooplein stelde Simon een van zijn vrachtwagens ter beschikking aan de door Joodse jongens en mannen geformeerde knokploegen. De vrachtwagen was omgebouwd tot een soort ‘overvalwagen’ waarmee de jongens snel ter plekke konden zijn om tegen de NSBʼers op te treden.
Op zaterdag 22 februari 1941 werd Simon bij de razziaʼs in de Jodenbuurt opgepakt. Zelfs deze grote sterke man ‒ Simon was 1,85 meter ‒ had tegen de gewapende overmacht van de grüne Polizei niets in te brengen. Hij werd afgevoerd naar kamp Schoorl, Buchenwald en later naar Mauthausen. Hij behoorde tot het kleine groepje van vijf bij de razzia opgepakte mannen die het wrede regime in de kampen bijna een jaar lang hebben overleefd en allemaal op 3 februari 1942 werden omgebracht. Simon was 30 jaar oud toen hij stierf.
De echtgenote van Simon, Roza, vertrok vier weken na het oppakken van haar man voor enige weken naar Kortenhoef. Na terugkomst in Amsterdam ging ze met haar twee zoontjes bij haar vader in de Transvaalstraat wonen. Roza en haar twee zoontjes werden in april 1943 in Sobibor vermoord. Ook Simons moeder Dina en zijn broer Jozef werden omgebracht.
