Wolf Pekel, van beroep diamantslijper, is al over de zeventig wanneer hij besluit naar Frankrijk te vluchten om aan deportatie te ontkomen. Zijn zoon Daniel Nathan, diens vrouw Sarah Pekel-van Gelderen, en dochter Regina sluiten zich bij hem aan.
Zijn andere zoon Lucas Pekel, diens vrouw Elisabeth Pekel-Bed en Wolf’s dochter Frederica Pekel wonen in Brussel en worden worden aldaar gearresteerd.
Every name counts, project Arolsen archives
Frederica wordt ingedeeld op Transport XX onder nummer 171. Dit Transport vertrekt op 19 april 1943 naar Auschwitz:
Foto:
Ze moet een roerige reis hebben doorgemaakt omdat dit Transport door drie Belgische verzetstrijders bij Boortmeerbeek werd aangevallen. Er werd veel geschoten en sommige gedeporteerden die van de trein durfden te springen, vonden de dood.
https://nl.wikipedia.org/wiki/Twintigste_treinkonvooi
Lucas Pekel wordt op 27 mei 1943 in Brussel gearresteerd en via kamp Vught naar Sachsenhausen gedeporteerd. Zijn vrouw Elisabeth en dochter Théa overleven de oorlog.
https://www.geni.com/people/Elisabeth-Bed/6000000013619590033
Wolf Pekel geraakt op zijn vlucht voor de Duitsers tot Saint-Just-sur-Loire en verhuist daarna nog eens naar Saint-Galmier, niet ver van Saint-Etienne. Op 25 mei 1944 wordt Wolf Pekel in Saint-Galmier gearresteerd en naar het interneringskamp Drancy overgebracht. Er wordt korte metten met hem gemaakt, want vijf dagen later, op 30 mei 1944, wordt Wolf Pekel al op Konvooi 75 op transport naar Auschwitz gezet.
http://forezhistoire.free.fr/images/70-Collectif-CVDF-Resistance-Deportation-2010.pdf
Daniel Nathan Pekel en zijn vrouw Sarah vestigen zich in Saint-Didier-sur-Rochefort op zo’n 50 km van de woonplaats van Wolf Pekel. Beiden overleefden de oorlog.
Samengesteld door Carla Berkhout-Blond