Emanuel Henriques de la Fuente was het tweede kind van Jacob Henriques de la Fuente en Benvenida Engers. Hij was geboren op 11 Juni 1892 in Amsterdam en huwde daar op 4 September 1919 met Jette Pool, een dochter van Daniel Tobias Pool en Clara Roodenburg. Jette was ook in Amsterdam geboren op 9 November 1892. Het echtpaar kreeg op 8 Juni 1920 een zoon, Jacob geheten.
De moeder van Jette Pool, Clara Roodenburg, die al vanaf 14 Augustus 1921 weduwe was, woonde in de Valkenburgerstraat 1-huis, hoek van de Rapenburgwal en de Boltjensgrachtje, waar zij een broodzaak had. Nadat haar dochter Jette Pool met Emanuel Henriques de la Fuente was gehuwd, kwamen zij daar eveneens inwonen. Op 6 December 1930 verhuisde Clara Roodenburg naar de Iepenweg 22 III in Amsterdam-Oost en de broodzaak werd toen verder gedreven door haar dochter Jette. Clara Roodenburg overleed op 27 December 1939 en is net als haar man op de Joodse Begraafplaats in Diemen begraven.
Emanuel Henriques de la Fuente was reiziger in kantoorbenodigdheden. Tot Maart 1941 woonde hij met zijn vrouw Jette en zoon Jacob in de Valkenburgerstraat maar verhuisden op 25 Maart 1941 naar de 1e etage van de Reitdiepstraat nr.7, gelegen in de Rivierenbuurt van Amsterdam-Zuid. Ten tijde van de verplichte registratie van alle Joden in Nederland vanaf Januari 1941, werd Jette Pool geregistreerd als filiaalhoudster en Emanuel nog als reiziger.
Hun zoon Jacob werd intussen op 19 Juli 1942 opgeroepen voor de “Arbeitseinsatz”, de z.g. werkverruiming in Duitsland onder politietoezicht, en in de nacht van 19 op 20 Juli werd hij met de “nachttrein” van het Amsterdam Centraal Station naar Westerbork overgebracht. Op 24 Juli ging hij op transport naar Auschwitz met nog 1000 andere gedeporteerden en bij aankomst enkele dagen later werd hij als dwangarbeider tewerkgesteld. Onbekend is waar en in welk “Kommando” hij terecht is gekomen, maar de omstandigheden in Auschwitz bleken zwaar en onmenselijk te zijn en zoals vermeld volgens de Sterbebücher van Auschwitz op de 15e, is Jacob Henriques de la Fuente daar volgens de Nederlandse akte van overlijden op 16 Augustus 1942 vermoord.
Gebleken is dat Emanuel op 29 Juli 1942 in het kader van de z.g. werkverruiming naar één van de Joodse werkkampen nabij Hoogeveen is gestuurd, maar niet bekend is in welk werkkamp hij geweest is. Echter zijn vrouw Jette werd “employé” bij de Joodse Raad en werkte bij de afdeling broodvoorziening. Zij kreeg geen officiële “Sperre”, maar was wel voorlopig vrijgesteld van deportatie. Ook haar echtgenoot werd “employé broodvoorziening” bij de Joodse Raad en was op enig moment vanuit de omgeving van Hoogeveen weer terug in Amsterdam.
In de maanden van de laatste razzia’s in Amsterdam werden ook Emanuel en zijn vrouw Jette op 6 Mei 1943 van huis in Amsterdam opgehaald en afgevoerd naar Westerbork. Zij werden daar voorlopig ondergebracht in barak 55 maar op 18 Mei werden zij met meer dan 2500 anderen op transport gesteld naar Sobibor. Bij aankomst aldaar op 21 Mei 1943 werden zij beiden direct vermoord in de gaskamers en van het transport heeft ook verder het niemand overleefd.
Bronnen o.a. het Stadsarchief Amsterdam, archiefkaarten van Emanuel Henriques de la Fuente, Jette Pool, Jacob Henriques de la Fuente en Clara Roodenburg; website Joods Amsterdam/Rapenburgwal; website openarchieven.nl/huwelijk Daniel Tobias Pool x Clara Roodenburg; woningkaart Amsterdam Valkenburgerstraat 1 hs; het archief van de Joodse Raad, registratiekaarten van Emanuel Henriques de la Fuente, Jette Henriques de la Fuente-Pool en Jacob Henriques de la Fuente;website Museum and Memorial Auschwitz-Birkenau/Auschwitz Prisoners/Jacob Henriques de la Fuente; overlijdensakte 352 uit Amsterdam voor Jacob Henriques de la Fuente van 1 September 1950 uit het A-register 48-folio 60v en de wikipedia website jodentransporten vanuit Nederland.nl.