Dit waren haar drie kinderen:
Netty (*1906), Lodewijk (Lo) en Adolf Leo (Bill).
Alle drie kinderen hadden in de loop van de jaren ’30 begrepen dat ze beter konden emigreren naar de VS.
Netty (die bij de Volkenbond in Genève werkte pas op de valreep in 1940) trouwde in 1945 met een Limburger die in het Amerikaanse leger vocht. Ze werden lid van een protestantse kerk en begonnen een bloeiende kwekerij in Oklahoma. Twee kinderen.
Lo was chemicus en werd uiteindelijk accountant in Connecticut. Hij trouwde met Nederlandse Annie Rabbie Cohen, die in Nederlands Indië verzeild was geraakt en vanuit de Pacific in de VS kwam. Zij hadden geen kinderen.
Bill is in New York succesvol effectenmakelaar geworden. Trouwde met een Zweedse vrouw en kreeg één zoon.
Zij hebben alle drie hemel en aarde bewogen om hun moeder zover te krijgen naar Amerika te komen, maar tevergeefs. Zij wilde perse in haar huis blijven. Ze is al in juli 1942 in Auschwitz vermoord.
Over Corrie zijn onlangs enkele passages beschreven in het boek van Frank Warendorf over de oorlog, ‘Brieven aan de Ornsteins 1940-1945’ Zijn overgrootmoeder Henriëtte Warendorf was de hoofdpersoon van het boek, dat is gebaseerd op haar talloze brieven naar haar kleinkinderen die met hun vader ook naar de VS waren geëmigreerd. Deze oma woonde naast Corrie en uit het boek wordt duidelijk dat zij in de eerste oorlogsjaren veel gezelligheid aan elkaar hebben gehad. De laatste maanden voor hun deportatie woonden zij uit veiligheidsoverwegingen niet meer op deze plaats. Vergeefs. Ook de oma van de Ornsteins heeft het niet overleefd…
Addition