Nico Andriesse, was de middelste van de drie kinderen van Salomon Andriesse en zijn vrouw Rosa Andriesse. Nico was geboren op 4 Juli 1919 in Eindhoven. Zijn vader had zich met zijn moeder op 31 Januari 1916 in Eindhoven gevestigd en woonden aan de Kleine Berg 34 in het centrum van de stad waar in 1917 zijn zus Elisabeth geboren was. Net als zijn vader, werd ook Nico veehandelaar. Hij woonde in Eindhoven op de Gestelschstraat 58, bij zijn ouders, zus Elisabeth en broer Hans. Nico was ongehuwd.
Nico werd al op 29 Augustus 1942 in Westerbork geregistreerd; hij zal ongetwijfeld zijn opgeroepen voor de z.g. “Arbeitseinsatz”, en 2 dagen later, op 31 Augustus gedeporteerd naar Auschwitz. Enkele dagen eerder, op de 28e vertrok een eerste transport vanuit Westerbork naar Auschwitz, wat een tussenstop in Cosel makte en wat later het begin zou blijken te zijn van de z.g. “Cosel periode”.
Het transport waarvan ook Nico deel uitmaakte, bestond in totaal uit 560 gedeporteerden, waarvan tijdens die tussenstop in Cosel , gelegen zo’n 80 km westelijk van Auschwitz, 200 jongens en mannen tussen 15 en 50 jaar op brute wijze gedwongen werden om de trein te verlaten. Zij werden vervolgens in de omliggende werkkampen in Opper Silezië tewerkgesteld. Nico behoorde zeker bij die groep van 200 personen.
De route, die het grootste deel van dit transport heeft gevolgd en waar Nico Andriesse deel van heeft uitgemaakt, (kampen in Opper Silezië waarin achtereenvolgens werd verbleven), ging vanaf Cosel naar het doorgangskamp Niederkirch, vervolgens naar Fürstengrube, Graditz en andere plaatsen in het ressort Gross Rosen en tenslotte naar Langebielau/Reichenbach.
Uit het onderzoek van het Rode Kruis van October 1953 is gebleken dat ook Nico Andriesse na een dag of tien in het doorgangskamp Niederkirch te hebben verbleven, vermoedelijk rond 10 September 1942 in Fürstengrube zal zijn aangekomen, één van de zogenaamde Aussenkommandos van Auschwitz, in de buurt van de Poolse plaats Wesola. Het werk in de steenkolenmijn aldaar was onmenselijk zwaar.
Tot Mei 1943 was het een uitermate slecht kamp waar velen zijn overleden. Het aantal doden in de periode van September 1942 tot Mei 1943 in het kamp wordt weliswaar door de overlevenden verschillend geschat, maar zeker is, dat het meer dan de helft van het transport heeft bedragen. Ten hoogste zullen slechts 100 overlevenden in Juli/Augustus 1943 naar Graditz zijn overgebracht.
Hiervan is het grootste deel overleden tijdens de tyfus epidemie, die eind 1943/begin 1944 (het tijdstip wordt verschillend opgegeven) in Graditz is uitgebroken. Uit de getuigenverklaringen is tot dusver het tijdstip van overlijden in Fürstengrube of Graditz van ongeveer 50 man individueel vastgesteld kunnen worden.
Geconcludeerd kan worden dat de op de éne regel (de arbeidsgeschikte mannen in Cosel uitgestapt) zowel als op de andere (alle naar Auschwitz doorgezonden en terstond vergast), bestaande uitzonderingen als volgt kunnen worden samengevat dat zij, van wie de sterfdatum niet individueel kan worden vastgesteld, geacht worden te zijn overleden, voor zover zij hebben behoord tot de transporten van Augustus en September 1942: uiterlijk 31 December 1942
Mede op basis van het genoemde onderzoek door het Rode Kruis en getuigenissen van overlevenden hebben de Nederlandse Autoriteiten na de oorlog vastgesteld dat Nico Andriesse in Fürstengrube om het leven is gekomen. Daarop heeft het Ministerie van Justitie op 25 Januari 1952 de gemeente Eindhoven opdracht gegeven om een akte van overlijden op te maken voor Nico Andriesse, waarin is vastgelegd dat hij op 31 December 1942 in Fürstengrube is overleden.
Bronnen o.a. website Open Archieven.nl; website wiewaswie.nl en het Regionaal Historisch Centrum Eindhoven; het archief van de Joodse Raad, registratiekaarten van Nico Andriesse; het archief van het Nederlandse Rode Kruis, publicatie Auschwitz III/deportatietransporten in de Coselperiode; de wikipedia website Jodentransporten vanuit Nederland.nl/transport 31 Augustus 1942 en de akte van overlijden nr. 91, opgemaakt voor Nico Andriesse op 25 Januari 1952 door de gemeente Eindhoven.