Hannah (Hanneli) Elisabeth Pick-Goslar werd geboren op 12 november 1928 in Berlin-Tiergarten. Zij was het beste vriendinnetje van Anne Frank. Haar vader was vice-minister van Binnenlandse Zaken en perssecretaris van het Pruisische kabinet in Berlijn geweest. Haar grootouders van moederskant, ook Duitse vluchtelingen, woonden naast het gezin. Het gezin woonde aan de Zuider Amstellaan 16 waar ze tot juni 1943 bleef wonen. Op 25 oktober 1940 werd haar zusje Gabi geboren.
Hannah en haar familie duiken niet onder, omdat ze een kleine zusje heeft en er nog een baby op komst is. In de ochtend van 26 oktober 1942 beviel haar moeder van een doodgeboren kind. De dag erna, 27 oktober om acht uur 's avonds overleed ook haar moeder. Zij wordt samen met haar doodgeboren kind begraven op de begraafplaats Muiderberg.
Haar vader Hans was erin geslaagd Paraguyaanse paspoorten te bemachtigen en zijn gezin op een lijst van Joodse mensen te krijgen die hun toevlucht moesten zoeken in Palestina. Dit beschermde hen tot 20 juni 1943 tegen deportatie. Uiteindelijk werd Hannah en haar familie naar Westerbork gestuurd. Vervolgens werd ze op 15 februari 1944 naar Bergen-Belsen gestuurd. Ze komen in de Sternlager terecht. Ze komen op de Palestina-lijst terecht, de mensen die op deze lijst kwamen konden worden uitgeruild voor Duitsers in het Britse mandaatgebied Palestina. Hoewel de omstandigheden erbarmelijk waren, waren de Goslars veel beter af in hun deel van het kamp. Hannah kreeg geelzucht en kon niet meer voor Gabi blijven zorgen. Haar vader zat in de mannenbarak. Een vrouw met zeven kinderen, mevrouw Abrahams, zorgde voor Gabi totdat Hannah kon terugkeren.
Hannah ziet in februari 1945 haar jeugdvriendin Anne Frank opnieuw. Met gevaar voor eigen leven (Er zaten gewapende soldaten in de wachttorens die iedereen moesten doodschieten) loopt ze naar het hek waar haar kamp wordt gescheiden van het andere deel van het kamp. Anne zit aan de andere kant van het hek in het ´kleine vrouwenkamp'. De omstandigheden in het kamp waar Anne zit zijn schrikbarend. Er is nauwelijks iets te eten en de gevangenen worden aan hun lot overgelaten. Anne zegt dat zo honger heeft en dat Margot erg ziek is door vlektyfus. Hannah weet een rode kruis pakketje met voedsel bij elkaar te sprokkelen en gooit dit over het hek. Alleen vangt een andere vrouw het pakje op en rende ermee weg. Anne huilt en schreeuwt. Hannah belooft snel weer haar iets te geven. De volgende keer dat ze elkaar zien gooit Hannah succesvol het pakketje naar Anne. Ze spreken elkaar nog één keer. Daarna heeft Hannah haar vriendin nooit meer teruggezien. Anne en haar zus Margot sterven in februari 1945 in Bergen-Belsen aan vlektyfus.
Op 25 februari 1945 sterft haar vader Hans en later ook haar oma. Hannah en Gabi werden begin april 1945 met anderen op transport gezet. Na 13 dagen ronddwalen door het Duitse landschap worden ze bevrijd door de Russen. Hannah en Gabi waren de enige overlevende van de familie. Omdat Hannah’s longen zo slecht waren, moest ze herstellen in het ziekenhuis. Gabi ging logeren in een kindertehuis in Laren. De vader van Anne Otto Frank, die als enige de concentratiekampen had overleefd legde contact met de zusjes Goslar en nam een vaderlijke rol op zich. Hij vertelt Hannah dat Anne niet meer in leven was. Hij stuurde de meisjes naar Genève, Zwitserland, om bij hun oom en tante te zijn. Haar zus Hannah maakte haar school af en verhuisde naar Israël, gevolgd door Gabi in 1949. Zelf bleef ze altijd het verhaal vertellen over haar vriendschap met Anne en sprak veel op scholen en nam interviews af. Ze zei zelf dat het een plicht vond om het verhaal te blijven vertellen. In 2021 kwam er een Nederlandse film uit over haar met de titel ''Mijn beste vriendin Anne Frank''.
Hannah overleed op 28 oktober 2022 in Jeruzalem op 93-jarige leeftijd. Ze trouwde en kreeg 3 kinderen, 11 kleinkinderen en 31 achterkleinkinderen. "Dit is mijn antwoord op Hitler", zei ze daarover ooit.
Haar zusje Gabi woont nog steeds in Petach Tikwa (Israël).
Bron: wikipedia.nl en www.verraadannefrank.nl