Het leven van Lies Lisser-Elion voor de onderduik

Lies werd geboren in een gezin van vier. Zij had één zus, Selly, die ruim zeven jaar ouder was. Haar vader Jacobus Elion was diamantair.  Het gezin was niet religieus en vader Elion vond assimilatie heel belangrijk. Toen de oorlog uitbrak probeerde het gezin via IJmuiden naar Engeland te vluchten.

Onderweg hoorden ze dat de laatste boot al was vertrokken. Haar moeder Bertha was eigenlijk wel opgelucht. Ze vond het erg moeilijk afscheid te nemen van haar ‘thuis’. Toen alle Joodse kinderen van school moesten ging Lies ook naar een Joodse school waar zij zich nogal ontheemd voelde.

Overal was ik een buitenbeentje, bij Joden en bij niet-Joden. Er verdwenen steeds meer kinderen, ook mijn boezemvriendinnetje, Gertie van Berg, met wie ik dagelijks naar de Joodse school liep. We hebben regelmatig pakketjes met eten naar Westerbork gestuurd. In ’42 kreeg ik nog een kaart van haar, waarop ze afscheid neemt: ‘Wij zijn op weg naar Polen.’

In juni 1943 werd het gezin Elion tijdens een razzia van huis gehaald en via station Muiderpoort en de Hollandsche Schouwburg  naar Westerbork gebracht. Selly, de zus van Lies, was ervan overtuigd dat ze uit handen van de Duitsers moest blijven. Ze ontsnapte op het perron van station Muiderpoort en vluchtte naar haar vriend Mark. Samen doken ze onder. De familie Elion mocht weer uit Westerbork vertrekken. Wellicht had dit te maken met het feit dat vader Elion diamantair was en een Sperre had. Selly en haar vriend Mark werden op hun onderduikadres verraden en kwamen als strafgeval in de Hollandsche Schouwburg terecht. In haar adresboekje vonden  de Duitsers ook het adres van het gezin Elion, dat direct weer werd opgepakt. In de Hollandsche Schouwburg werden Lies en haar zus Sel een mogelijkheid geboden om uit te Schouwburg te ontsnappen. Beiden weigerden uit angst de ander en hun ouders in gevaar te brengen. Om onduidelijke redenen mocht Lies met haar ouders weer naar huis. Selly werd met haar vriend Mark naar Auschwitz gedeporteerd.