Eens liep ik met mijn oude vriend Leon Greenman op de Schieweg te Rotterdam.
Hij vertelde het een ander over het bombardement op Rotterdam
toen we het Ungerplein passeerden.
Hierachter heeft mijn zuster gewoond, die was naaister, en zij is vrijwillig met vrienden naar Westerbork en vervolgens naar Auschwitz meegegaan.
Tussen zijn verhaal door een kort zinnetje.
Vele jaren later op mijn werk kreeg ik te maken met een jonge man die in de Schefferstraat te Rotterdam woonde.
Hij vertelde mij na enige tijd dat hij in een huis woonde waar vroeger joodse bewoners hadden gewoond.
Via JDM kon ik rond kijken en vond de naam van de zuster van Leon Greenman, Dinah Groenteman (Greenman).
Na melding bleek dit te juist te zijn en toont zulk een schijnbaar achteloos gebeurtenis weer eens te meer aan dat kleine voorvallen
soms na jaren een vervolg kunnen hebben.
Addition
De wandeling.
Wie oren heeft .....
Hoe een opzichzelfstaande naam van een vrouw als opgelost in de grijze nevelen van de tijd opnieuw een familie aan haar zijde kan scharen.