Isak Frank en zijn zoons Aron Karel Frank en Andries Frank waren tijdens de oorlog ondergedoken in de gemeente Dalfsen. Toevoeging van een bezoeker van de website
Deze persoon wordt herdacht op een gedenkteken in Hardenberg. Een beschrijving van dit gedenkteken is te vinden op de website van het Nationaal Comité 4 en 5 mei.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog gingen de nazi’s al snel over tot het verwijderen van Joden uit het economische leven in Nederland. Ook de agrarische sector behoorde daartoe. Op 27 mei 1941 vaardigde de bezetter verordening 102/1941 uit betreffende de aangifte en gedwongen verkoop van landbouwgronden in Joodse handen. Op het Nationaal Archief bevinden zich de gegevens van die gedwongen verkopen. Op die gegevens heb ik nu door middel van een database een toegang gemaakt.
Joden werden gedwongen om hun landbouwgrondbezittingen aan te geven bij de regionale Pachtbureaus (later Grondkamers), onder verantwoording van het Ministerie van Landbouw en Visserij. Door middel van het formulier ‘Aangifte van landbouwgronden in joodsche handen’ moesten ze aangeven welke percelen ze in hun bezit hadden. Na aangifte moesten de percelen voor 1 september 1941 worden verkocht aan ni…
Henriëtte de Haas, deportatie bleef haar bespaard.
Henriëtte de Haas werd 16 mei 1874 in Ommen geboren. Ze was het derde kind van slager Aron de Haas en Matta Cohen. Henriëtte trouwde op woensdag 27 mei 1896 met de in het naburige Hardenberg geboren en getogen Isak Frank. Isak was koopman in textiel en manufacturen en had een winkel aan het Oosteinde. Isak was een godsdienstig man. Hij zette zich in voor de Joodse gemeenschap en was jarenlang bestuurder. Het echtpaar kreeg vier kinderen: Martha, Andries, Alida en Aron Karel.
De beide zonen gingen later in het familiebedrijf aan de slag. Terwijl vader in de winkel stond namen de twee jongens het buitengebied voor hun rekening. Ze ventten met hun handelswaar langs de deuren van boerderijen in de omgeving van Hardenberg, maar ook ver daar buiten. De oudste kinderen gingen het huis uit en trouwden, maar zoon Aron trouwde niet en bleef bij zijn ouders wonen. Henriëtte Fran…
Toen de ernst van de Jodenvervolging duidelijk werd wachtte Isak het gevaar niet af. Er moest een onderduikadres worden gevonden. Zoon Aron die tijdens zijn werkzaamheden door de omgeving zwierf om textiel en manufacturen te verkopen kwam ook vaak bij Albert en Hillichien Huisman. Zij woonden op de aan de Middeldijk gelegen boerderij ‘de Veldhoeve’ in de buurschap Gerner, vlakbij Dalfsen. Behalve voor zijn handel kwam Aron ook vaak een praatje maken met de boer en boerin. Hij vertelde het nieuws dat hij had gehoord en sprak met hen over van alles.
Tijdens een van zijn bezoeken had hij ook met boer Huisman gesproken over de Jodenvervolging en had daarbij laten vallen dat hij iets zocht voor het geval dat. Boer Huisman was vertrouwd en gaf aan dat zijn deur voor hem open stond. Begin 1942 doken vader Isak en zoon Aron onder op de Veldhoeve. Zoon Andries zat met zijn vrouw ondergedoken in de omgeving van Slagharen, maar toen dat adres niet mee…