Deze pasfoto komt uit het boek DE JOODSE GEMEENSCHAPPEN IN HOOGEZAND-SAPPEMEER, SLOCHTEREN, NOORD- EN ZUIDBROEK EN OMLIGGENDE DORPEN 1724 - 1950 van E.P. Boon en J.J.M. Lettinck in de serie van Mr J. H. de Vey Mestdagh Stichting
Max Dalsheim was een zoon van Heijman Dalsheim en Leah Heilbrunn. Hij had nog twee broers: Daniel en Oscar en een zuster Amalia. Max was niet gehuwd. overlijdensakte 1950 van de website Alle Groningers en de website WiewasWie.
Van deze persoon is ook een JOKOS-dossier (nummer 37785) aanwezig op het Gemeentearchief van Amsterdam. Voor inzage is toestemming nodig van de stichting Joods Maatschappel…
Max Dalsheim was een zoon van Heijman Dalsheim en Leah Heilbrunn. Zijn broers Filippus, Oscar en Max, en zijn zuster Amalia zijn ook in Auschwitz omgekomen.
Hun ouders zijn vlak vóór de oorlog overleden in Noordbroek.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog gingen de nazi’s al snel over tot het verwijderen van Joden uit het economische leven in Nederland. Ook de agrarische sector behoorde daartoe. Op 27 mei 1941 vaardigde de bezetter verordening 102/1941 uit betreffende de aangifte en gedwongen verkoop van landbouwgronden in Joodse handen. Op het Nationaal Archief bevinden zich de gegevens van die gedwongen verkopen. Op die gegevens heb ik nu door middel van een database een toegang gemaakt.
Joden werden gedwongen om hun landbouwgrondbezittingen aan te geven bij de regionale Pachtbureaus (later Grondkamers), onder verantwoording van het Ministerie van Landbouw en Visserij. Door middel van het formulier ‘Aangifte van landbouwgronden in joodsche handen’ moesten ze aangeven welke percelen ze in hun bezit hadden. Na aangifte moesten de percelen voor 1 september 1941 worden verkocht aan ni…