Amsterdam, 4 mei 2011
Het verhaal dat bij de den Texstraat 42 huis hoort is het volgende :
Mijn zwager Bob de Vries was de zoon van Alexander de Vries en Carolina de Vries-Norden, die samen met zijn ouders op dit adres heeft gewoond tot de razzia kwam in de oorlog.
Nadat men in de rij stond om te worden afgevoerd was er kennelijk een goede politieman die medelijden had met de kleine Bobbie en die hem toefluisterde : “ Nu rennen !! “ Het kind is toen gaan rennen en om de hoek gekomen bij de Stadhouderskade, waar toen net een heel korps van de SS aangemarcheerd kwam, heeft Bobbie zich toen weten te verschansen door op de rand van een van de openbare toiletten, die toen nog bij de Heineken Brouwerij stonden, te gaan hangen en heeft zo weten te ontkomen aan de razzia. Toen de SS optocht voorbij was is hij naar een tante gevlucht die hem later bij een gezin heeft laten onderduiken vanwaaruit hij de oorlog heeft overleefd.
Beide ouders zijn in de oorlog omgekomen.
Zijn moeder is volgens mensen die haar hebben herkend in kamp Bergen Belsen overleden aan Tuberculose. Zo hing het verhaal althans , hoewel nu Auschwitz geregistreerd staat is dit niet helemaal duidelijk.
Van zijn vader Alexander is nooit meer iets vernomen.
Jaren na de oorlog hoopte Bob nog dat zijn vader ergens in Siberie zou zitten en alsnog ooit terug zou komen, maar dit was ijdele hoop. Aangenomen moet worden dat zijn vader eveneens in een kamp is omgekomen. Ook bij zijn naam staat nu Auschwitz geregistreerd.
Na de oorlog had Bob enkel nog een nichtje Hetty Rudelsheim als familielid over
( later is zij de echtgenote van de bekende Radio/TV verrslaggever Jaap van Meekren geworden ).
Bob de vries was getrouwd met mijn zusje Ietje Andreoli, beiden zijn inmiddels overleden. Hun kinderen Carolina en Victor de Vries zijn momenteel woonachtig in Haarlem. ( resp. mijn nichtje en neef ).