Edith Stein kende Ruth Kantorowicz sinds 1906, toen zij een poosje in Hamburg was. Edith was intussen in het Karmelietessen klooster in Keulen ingetreden en nam de zorg voor Ruth op zich. Ze regelde dat ze in Keulen hier en daar wat kon werken totdat de Karmelietessen in Maastricht haar zouden opnemen. Maar na tien maanden proeftijd werd ze toch afgewezen. Een terugkeer naar Duitsland was onmogelijk. Met hulp van mater Petra Brüning van het Ursulinenklooster in Dorsten, kon Ruth vanaf december 1937 bij de Ursulinen in Venlo verblijven.
Toen Edith Stein op 31 december 1938 naar Nederland vluchtte nein het klooster Karmelietessen in Echt werd opgenomen, kreeg Ruth de taak om de ontelbare handgeschreven teksten van dr. Edith Stein over te typen. Dit werk stimuleerde haar en gaf haar meer levensinhoud; ze deed het met volle overgave.
Op 2 augustus 1942 werden in Nederland meer dan tweehonderd rooms-katholieke Joden gearresteerd als wraakactie op het voorlezen van een herderlijke brief van de katholieke bisschoppen in de kerken op 26 juli 1942. In deze brief protesteerden de bisschoppen tegen de deportatie van Joden. Ook Ruth Kantorowicz werd gearresteerd evenals Edith en Rosa Stein. Ze ontmoetten elkaar de volgende dag in doorgangskamp Amersfoort, waarna ze via doorgangskamp Westerbork naar Auschwitz zijn gedeporteerd.
Bronnen: [ http://www.edith-stein-medien.de/gefaehrten/3_1.htm ] Edith Stein
In het boek: Teresia Renata de Spiritu Sancto Edith Stein – Eine grosse Frau unseres Jahrhunderts Freiburg i. Br. 1957 komt de naam van Ruth Kantorowicz vanaf p. 131 diverse keren voor.