Anthonie van Teijn was een zoon van Levie van Tijn en Daatje Wolf. Hij vestigde zich als kunstschilder in Den Haag. In 1892 verhuisde hij naar Parijs, waar een bevriend beeldhouwer, August Alexander, hem reeds was voorgegaan. Hij keerde in 1939 terug naar Nederland en verbleef in Amersfoort bij een nicht. Anthonie van Teijn is in 1943 begraven op de begraafplaats Rusthof in Amersfoort.
Toevoeging van een bezoeker van de website
Anthonie van Tijn had afstand genomen van zijn familie in Naaldwijk en tevens van de dogmatische joodse traditie waarin hij was opgevoed. Met alle veranderingen in zijn leven wilde hij ook zijn naam weer schrijven zoals zijn voorvaderen. Hij noemde zich doorgaans Anton van Teyn en soms zelfs Van Teyne.
Als kunstenaar woonde Anton van Teijn afwisselend in Parijs en Amersfoort. Kort voor de oorlog is hij vanuit Parijs naar Nederland gekomen. Hij woonde tijdelijk bij familie in Amersfoort. In 1943 kreeg hij last van een maagtumor, waaraan hij op 28 mei is overleden.
Toevoeging van een bezoeker van de website
Meer informatie over Anthonie van Teijn is te vinden in: J.G. de Ridder, Zonen van het Oude Volk in het Westland. (Den Haag 1979) en I. B. van Creveld, Kunst in Den Haag : drie eeuwen joodse beeldende kunstenaars (Den Haag 2000)
Zie tevens een biografie van Anthonie van Teijn.