Herinneringen aan Edgar Specht van mijn moeder en mij:
In de na-oorlogse periode, tot ca. 1995, woonde Edgar Specht in het Provinciaal Ziekenhuis (PZ) Santpoort (voormalig Meerenberg).
Voor zover ik van mijn moeder (Netty de Vries) heb begrepen was hij Joods en overlevende van 1 van de kampen. Zijn geboortedatum zal ergens rond de jaren '20 zijn geweest.
Na enig kort onderzoek door Joods Monument bij Stadsarchief Amsterdam kan men aangeven dat het hierbij mogelijk zou kunnen gaan om Edgar Israel Specht, geboren 02-10-1926. Hij is eind 1998 overleden.
Hij was, volgens de verhalen, gevlucht naar Nederland hangend onder een trein, mogelijk zelfs uit de buurt van Rusland.
Hij werd eerst liefderijk opgenomen bij een gezin van (waarschijnlijk) de familie Viëtor. Zij hebben hem verzorgd en contact gehouden tot het niet meer ging. Vrij kort na WW2 is hij in het PZ opgenomen. Die familie bleef contact gehouden, dit werd later overgenomen door onze overbuurman Viëtor aan de Frans Netscherlaan in Santpoort-Noord.
Edgar was opgenomen op de psychiatrische afdeling van het PZ, maar mocht wel vrij in en uit lopen, ook langs ons huis wandelde hij regelmatig, zowel toen wij in Santpoort-Zuid woonden als in Santpoort-Noord.
Iedere dag ging hij zelfstandig wandelen en dronk dan vaak thee bij de overburen, familie Viëtor. Edgar gaf de indruk een vriendelijke man te zijn en kwam over als een beminnelijk mens.
Hij kwam altijd in de kerkdiensten in de voormalige PZ-kerk, georganiseerd en gefinancierd door de voormalige Ned. Hervormde Kerk te Santpoort-Zuid. Hij had dan een keppeltje op en een schouderdoek om.
Hij heeft veel liefde en steun ontvangen van deze kerk, dankzij hulp van vrijwilligers zoals mijn moeder, maar ook mw. Boeré uit Santpoort-Zuid. Mijn moeder had een prettig contact met hem.
Zeker in de latere periode had Edgar een vriendin in het PZ.
Hij ging ook naar de sjoel in Haarlem, destijds aan het Kenaupark.
Edgar is begraven op de Joodse begraafplaats Haarlem-Oost, aan de Amsterdamse Vaart, mede dankzij een financiële bijdrage van de NH Kerk Santpoort-Zuid.
Edgar was een markante figuur, die gemist werd.
Vrijwel zeker staat Edgar als jongen op de foto: Klassenfoto van klas 2L van het Joods Lyceum in Amsterdam, voorjaar 1942. Links, 2e rij van boven.
Deze foto wordt helaas niet goed weergegeven op de website (of ligt dat aan mij ?).
Zie ook bijgaande herinnering aan Edgar van mijn moeder, op papier.
Free translation from original in dutch (above):
Memories of Mr. Edgar Specht (by my mother and me, ):
‘In the post war period, until approximately 1995, Edgar Specht lived in the ‘Provinciaal Ziekenhuis’ (PZ), a mental hospital, also known as ‘Meerenberg’ in Santpoort, The Netherlands. As far as I understood from my mother (Mrs. Netty de Vries), he was jewish and a survivor of concentration camp(s). I guessed his year of birth somewhere in the 1920’s. After a short period of research by Joods Monument (in Amsterdam) in the city’s archives, it was indicated that this most likely concerned Edgar Israël Specht, born 2nd October 1926. He died at the end of 1998. According to the ‘stories’ told, he fleed back to The Netherlands whilst hanging under a train, likely coming from an area in or near Russia. After arrival in The Netherlands he was taken care of by a lovely family, a family related to the Viëtor-family that lived in Santpoort. They acted as a foster family. They took care of him and kept contact until his mental condition deteriorated too much. Relatively short time after world war 2, he was finally hospitalized at the ‘Provinciaal Ziekenhuis’. The Viëtor-family remained in close contact with him. In due time, this contact was taken over by our neighbour Mr. Viëtor and his wife, in Santpoort-Noord. Edgar stayed in the mental asylum of the hospital, although he was free to walk in- or outside the hospital. He frequently walked along our house in Santpoort-Zuid and later in Santpoort-Noord. He walked every day and went many times for a cup of tea to our neighbours, the Viëtor-family. Edgar seemed to be a friendly man and gave the impression of being an adorable man. He always attended the christian services in the former hospital-church, organised and paid by the former ‘Nederlands Hervormde’ church of Santpoort-Zuid. He then wore his keppel and his jewish shoulder-cloth. He received much love, respect and support from this church, thanks to volunteers like my mother, but also Mrs. Boeré. My mother had nice contact with him. Surely in the later period, Edgar had some good friends, including female, in the hospital. He also went to the Sjoel in Haarlem (in Kenaupark at those days). Edgar rests in peace at the Jewish Cemetary in Haarlem-Oost (Amsterdamse Vaart), with some financial help of the church in Santpoort. Edgar was a remarkable person, who was (and is) dearly missed. Edgar is seen on a class picture (on Joods Monument): class 2L of the Joods Lyceum in Amsterdam, spring 1942 (left side, 2nd row from top).’